INR jest parametrem stosowanym w monitorowaniu leczenia przeciwzakrzepowego środkami o właściwościach antykoagulacjnych np. warfaryną czy acenokumarolem. Leki tego rodzaju stosowane są w terapii takich chorób jak: żylna choroba zakrzepowo- zatorowa (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), zawał serca, migotanie przedsionków czy nieprawidłowość zastawek.

Określa on aktywność czynników krzepnięcia krwi warunkach zewnętrznych. Stałe monitorowanie INR w przypadku stosowania leków z grupy antagonistów witaminy K jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa i skuteczności terapii.

Na jakie produkty należy uważać podczas leczenia przeciwzakrzepowego?
Ważne jest aby codzienna dieta zawierała podobną ilość witaminy K. Działa ona bowiem przeciwstawnie do leków przeciwzakrzepowych i może obniżać ich skuteczność!Zapotrzebowanie na witaminę K jest zróżnicowane i zależy m.in. od wieku, płci i stanu fizjologicznego. Jej referencyjna wartość spożycia dla osób dorosłych to 75 mikrogramów na dobę. Wahania w przyjmowanej ilości witaminy K mogą doprowadzić do rozchwiania terapii i znacznego obniżenia skuteczności leczenia na skutek źle dobranej dawki leków antykoagulacyjnych.

Produkty bogate w tę witaminę to:
- warzywa kapustne,
- otręby,
- wątróbka,
- warzywa zielone (szpinak, sałata, groszek i inne),
- kalafior,
- soja,
- pietruszka,
- olej słonecznikowy
- orzeszki ziemne.

Kolejna grupa produktów, na które należy zwrócić szczególną uwagę, wykazuje działanie potęgujące skuteczność terapii farmakologicznej. Należą do niej takie produkty jak: alkohol, szałwia, warzywa cebulowe, nać pietruszki, chrzan, przyprawy- imbir, lukrecja, anyż oraz grejpfrut i żurawina.

Produkty z obu grup powinny byc spożywane w kontrolowanych, stałych ilosciach każdego dnia. Kluczowym czynnikiem w przeciwzakrzepowej terapii dietetycznej jest powtarzalność. Wymienione powyżej produkty nie są zabronione, natomiast powinny być spożywane z umiarem i wymagają szczególnej uwagi.

Pożądana wartość wskaźnika INR u osób stosujących leczenie przeciwzakrzepowe wynosi od 2,0 do 3,0. Dzięki stosowaniu odpowiedniej diety utrzymanie tego wyniku staje się łatwiejsze, a terapia farmakologiczna nie jest uciążliwa.
Warto zadbać o swoje zdrowie w jak najbardziej naturalny i nieinwazyjny sposób. Leczenie dietetyczne jest doskonałym wyborem - nie obciąża organizmu ani domowego budżetu.

Bibliografia:
1.Ciborowska H, Rudnicka A.: Dietetyka. Żywienie człowieka zdrowego i choego., PZWL, Warszawa 2009
2.Cymerys M., Rutz- Danielczak A, Pupek- Musialik D, Tykarski A.: Kliniczny zarys chorób wewnętrzynych, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego, Poznań 2013